شرکت تعاونی یکی از شرکتهای تجاری نام برده در قانون تجارت به شمار میآید. این شرکت تفاوتهای بسیاری با سایر شرکتهای تجاری از جمله شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص، شرکت بامسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیرسهامی دارد. از این جهت قانون شرکتهای تعاونی و به دنبال آن قوانین مرتبط با بخش تعاون، تصویب شد، که به توضیح و بیان این تفاوتها پرداخته است. بنابراین شرکتهای تعاونی با انجام فعالیت تجاری، یک نوع شرکت تجاری محسوب میشوند. برای اطلاع از تعریف شرکت تجاری و وجه تمایز آن با شرکتهای غیرتجاری، مقاله ی "تفاوت شرکتهای تجاری و شرکتهای غیرتجاری" را مطالعه نمایید.
شرکت تعاونی انواع مختلفی دارد که به طور مفصل در مقاله ی "انواع شرکتهای تعاونی" بحث شده است. تعریف شرکت تعاونی نیز در مقاله ی "انواع شرکتهای تعاونی" قابل مشاهده است.
در ادامه تفاوت شرکت تعاونی با سایر شرکتها را بیان میکنیم.
در شرکتهای تجاری حداقل شرکاء 2 نفر میباشد، در شرکت سهامی خاص این حداقل به 3 نفر و در شرکت سهامی عام به 5 نفر افزایش مییابد. این درحالی است که در قانون حداقل تعداد شرکاء در شرکت تعاونی، 7 نفر در نظر گرفته شده است.
در شرکت تعاونی برعکس سایر شرکتهای تجاری، همه شرکاء لزوما باید اشخاص حقیقی باشند. این در حالی است که درهمه ی شرکتهای تجاری امکان شراکت اشخاص حقوقی نیز وجود دارد. در شرکت تعاونی شرکاء باید شاغل در همان حرفه ی موضوع شرکت تعاونی باشند در حالی که در سایر شرکتهای تجاری این شرط وجود ندارد.
هدف اصلی شرکتهای تجاری، انجام فعالیتهای تجاری و کسب سود است. درحالی که اهداف شرکتهای تعاونی عبارتند از:
1- ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
2- قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که توانایی انجام دارند ولی وسایل کار ندارند.
3- پیشگیری از تمرکز ثروت در دست افراد و گروههای خاص جهت تحقق عدالت اجتماعی
4- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت
5- قرار گرفتن مدیریت، سرمایه و منابع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود
6- پیشگیری از انحصار، احتکار، تورم و اضرار به غیر
7- توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم
به دلیل نقش حمایتی شرکتهای تعاونی، آنها از امتیازات و معافیتهایی نیز نسبت به سایر شرکتها برخوردارند، از جمله برخی معافیتهای دائمی یا مقطعی از پرداخت مالیات و عوارض، واگذاریهای اموال دولتی با تسهیلات خاص به آنها، امکان اخذ وامهای بدون بهره یا کم بهره و ...
سرمایه اصولاً در شرکتهای تجاری نقش اصلی و اساسی را بازی میکند. در شرکتهای تجاری همه امور مربوط به فعالیت و اداره شرکت و تصمیم گیریها ارتباط مستقیم با سرمایه شرکت دارد. در حالی که در شرکتهای تعاونی، سرمایه فقط برای راه اندازی شرکت به کار میرود. به همین دلیل است که شرکت تعاونی، سرمایه ثبت شده ندارد و با توجه به امکان خروج و اخراج اعضاء، سرمایه آن مرتب در معرض تغییر است.
همانند شرکتهای سهامی، سرمایه ی شرکتهای تعاونی به سهم تقسیم شده و همینطور میزان مسئولیت شرکاء محدود به مبلغ اسمی سهمشان است.
در شرکتهای تجارتی اصولاً گرفتن تصمیم ارتباط مستقیم و نزدیک با سرمایه شرکاء دارد و اساساً حق رأی به نسبت سرمایه هر شریک در شرکت است. انتقال سهم الشرکه نیز تابع ضوابط و مقرراتی است که مانع از لطمه به سرمایه و منافع شرکاء است.
اینگونه مقررات در شرکتهای تعاونی اکثراً وجود ندارد و ضمن اینکه سرمایه، اگر چه برای راه اندازی شرکت لازم است، ولی نقش عمده و اساسی ندارد.
شیوههای اداره آن شباهت زیادی به شرکت سهامی دارد و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است. در تصمیم گیری برای اداره این شرکت، رای اکثریت ملاک است و منظور از اکثریت نیز، برخلاف شرکت سهامی، اکثریت عددی شرکاء است، نه اکثریت سرمایه
در شرکت تعاونی، هر شریک، صرف نظر از میزان آورده اش، فقط دارای یک رای است. این آرای اعضاء، یعنی خود اعضاء هستند که تصمیم گیرندهاند و سرمایه آنان نیست. این در حالی است که در سایر شرکتهای تجاری اصولا میزان سرمایه تعداد رای را مشخص میکند.
در شرکتهای تعاونی سهام همیشه با نام وغیر قابل واگذاری است. درحالی که در سایر شرکتها سهام، یا سهم الشرکه موقت نیز میزان سرمایه گذاری شخص در شرکت و هر گونه نقل و انتقال و مسائل دیگر مربوط به آن را مشخص میکند.
موضوع شرکت تعاونی میتواند امور تجاری باشد یا نباشد. البته شرکت تعاونی فقط وقتی تاجر محسوب میشود که موضوع آن تجاری باشد. برخی از مهمترین موضوعات شرکتهای تعاونی عبارت است از: تولید، توزیع، مصرف، مسکن، چند منظوره و تعاونی اعتبار. برعکس شرکتهای سهامی که چه فعالیت تجاری انجام بدهند چه فعالیت غیرتجاری، باز هم تجاری محسوب میشوند. و همانند شرکتهای بامسئولیت محدود، شرکت نسبی و... که صرفا با انجام فعالیتهای تجاری، شرکت تجاری محسوب میگردند، هستند.
نکته ی مهم در ثبت شرکت تعاونی این است که برای ثبت شرکت تعاونی، مجوز وزارت تعاون و همینطور مجوز تخصصی مربوط به فعالیت شرکت بایستی اخذ شود. بدیهی است که سایر شرکتهای تجاری نیازی به این مجوز ندارد.
به دلیل نقشی که شرکتهای تعاونی در اقتصاد حمایتی دارند و قابلیت آنها در ایجاد سازوکار برای حمایت از اقشار کم درآمد، قوانین مربوط به آنها به نحوی تنظیم شده که دولت بر روی آنها نظارت بیشتری داشته باشد. از همین رو، وزارتی نیز به نام وزارت تعاون تشکیل شده تا مجری این نظارت دولتی باشد. حتی میتواند شرکت تعاونی را منحل کند.
دیدیم که شرکتهای تعاونی با وجود این که در میان شرکتهای تجاری ذکر شده در قانون تجارت، بیان شدهاند، تفاوتهای بسیاری با سایر شرکتهای تجاری دارند و از آنجایی که این شرکتها برای کشور دارای فوایدی بیش از سایر شرکتهای تجاری هستند، مقررات جزیی تر و نظارت بیشتری را میطلبند. لذا قوانین تعاون و نظارت وزارت تعاون به این مهم میپردازند.
جهت دریافت مشاوره ثبت شرکت تعاونی در قزوین با شماره 09127874947 تماس بگیرید
جمعه, 25 بهمن 98
4 ماه پیش
7 ماه پیش
1 سال پیش
مشارکت عدهای افراد که همصنف هستند یا مثلاً همسایه، دوست، خویشاوند یا همشهری؛ که برای رسیدن به منافع م...